Van baan veranderen: to do or not to do?

Zes jaar geleden droomde ik ook zo weg. In mijn geval was dat aan het begin van het schooljaar. ‘Zou ik durven en kunnen stoppen als juf?’ Het was een gedachte die meer dan eens de revue was gepasseerd, maar dat jaar deed ik er iets anders mee dan normaal. Ik deelde mijn droom hardop met de toenmalige schooldirecteur. Ik vond een luisterend oor bij hem. Hij vroeg me: ‘Wat wil je nu echt, Carlijn? Waar verlang jij naar in je werk?’

Wat een ingewikkelde vraag! Ik stamelde, ik zou wel … en toen viel het stil, mijn gezicht was een groot vraagteken. Voor de kinderen in mijn klas en mijn collega’s in het team, wist ik altijd precies wat ze nodig hadden om zich te kunnen ontwikkelen. Voor mezelf wist ik het op dat moment niet. Er volgde nachten van slecht slapen met veel woelen en piekeren. Ik kon toch niet weggaan? Mijn verantwoordelijkheidsgevoel voor de school was groot.

Van twijfel naar zekerheid

Er volgde een tijd waarin ik mijn echte verlangen wilde ontrafelen. En daarbij stond voorop dat ik wil bijdragen aan de ontwikkeling van anderen. Juist in het beroep als leerkracht voelde ik elke dag dat ik het verschil maakte. Als ik zou ‘switchen’ van werk, kon ik dat niet meer dagelijks doen. Tot ik me bedacht dat het tegenovergestelde kon gebeuren. Als ik voor mezelf begin dan kom ikzelf in ontwikkeling. En door deze transitie met zo veel mogelijk anderen te delen, draag ik mogelijk nog meer bij. Een doorslaggevende gedachte. Binnen een week had ik mijn vaste baan in het onderwijs opgezegd.

Vol zelfvertrouwen stoppen met werk

Inmiddels heb ik mijn eigen praktijk opgebouwd en heb ik samen met een oud-collega een spel ontwikkeld waarmee je op een eenvoudige en speelse manier je verlangens ontdekt. Het doel? Mensen helpen vol zelfvertrouwen te laten durven dromen. Wat ik heb gemerkt is dat achter dat dagdromen op je werk, verlangens schuilgaan. Zo stond ‘een yogaschool in Frankrijk opzetten’ voor mij voor ‘spelen’ en ‘vrijheid’. Ik wilde niet letterlijk naar Frankrijk, ik wil me vrij voelen en kunnen spelen. Dat ‘eerlijk verhaal’ aan mezelf durven te vertellen, was voor mij een worsteling. Mijn ego maakte in die periode overuren. Exact deze confrontatie staat dan ook centraal in de tweede stap van mijn spel.

Succesvol ondernemen

Tijdens het werken in mijn praktijk combineer ik nu mijn opgebouwde kennis en onderwijservaring, met mijn eigen doorgemaakte ‘van-dromen-naar-doen-naar-zijn’-ontwikkeling. Ik ervaar dat ik succesvol ben doordat ik ‘ben’ en doe waar ik van droom. Ik zie nu, dat ik het spel heb ontwikkeld omdat ik het zelf nodig had en om mijn eigen basisbehoeften en verlangens op een rijtje te krijgen. Moeilijk? Uiteindelijk eigenlijk niet. Dapper? Ja. Als jij ook worstelt met het idee dat je eigenlijk ander werk wilt doen, dan heb ik eigenlijk maar een advies: gewoon doen, kun jij ook. Dan kom je in beweging. En begin dan met de vraag: waar verlang ik écht naar?

Ik ben benieuwd naar je eerste gedachten. Deel ze vooral in de comments!